แม่บ้านสมัครเป็นไซด์ไลน์ ตอน 1 - xxxsew

แม่บ้านสมัครเป็นไซด์ไลน์ ตอน 1

เรื่องเสียว แม่บ้านสมัครเป็นไซด์ไลน์ ตอน 1
ชีวิตเซ็กของดิฉันก็มีขึ้นๆลงๆ กับสามีบางครั้งก็สนุกตื่นเต้น แต่เมื่ออะไรที่เปิดเผยไปหมดแล้ว ความตื่นเต้นก็หมดไป อย่างเรื่องออกสวิงเป็นครั้งคราว กับตุ๊กและชัช เพื่อนสนิท ที่นานเข้าก็เบื่ออีกแล้ว ดิฉันคุยกับตุ๊กอยู่เหมือนกันเรื่องความต้องการไม่รู้จักอิ่มของดิฉัน ซึ่งตุ๊กก็เข้าใจดี ก็หลายๆอย่างเราก็มีรสนิยมคล้ายกัน ตุ๊กเล่าถึงเรื่องที่เธอแอบไปเป็นโสเภณีชั้นสูง แล้วได้พบอะไรต่ออะไรตื่นเต้นหลายอย่าง แต่ที่สำคัญก็คือ “ความลับ” เพราะตราบใดเรามีความลับ เราก็จะตื่นเต้น ซึ่งก็น่าจะจริงสำหรับไฮโซอย่างเราทั้งสองคน ยังมีอีกประสบการณ์ที่ตุ๊กยังไม่ได้ลอง แต่กำลังหาโอกาสลองอยู่ ก็คือการเป็นโสเภณีชั้นต่ำ เธอให้เหตุผลว่าคงจะตื่นเต้นไปอีกแบบ กับอารมณ์เถื่อนๆ ดิบๆ สกปรก หยาบคาย และที่สำคัญคงไม่มีใครรู้จักเราแน่นอน

บทสนทนาในรายละเอียดของตุ๊กทำให้ดิฉันจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตลอดบ่าย แม้ในชั่วโมงที่ต้องสอนในมหาลัย ก็ยังครุ่นคิดอยู่จนนิสิตถามว่าอาจารย์ไม่สบายหรือเปล่า ดิฉันจินตนาการเรื่องต่างๆไปต่างๆนานา ก็มันไม่มีความรู้เลย ไม่เคยคุยกับใครเลย แต่รู้อยู่อย่างเดียวว่า ดิฉันอยากลองการเป็นโสเภณีดูจัง จะตื่นเต้นเพียงใดนะที่จะได้สมสู่กับคนที่ไม่รู้จัก ที่เป็นคนชั้นที่ต่ำกว่า พวกที่ปกติแล้วก็ไม่น่าจะมีสิทธิ์มาเจือปนกับพวกชั้นสูงอย่างดิฉันได้

เย็นนี้ชัชส่งให้นายคำปัน คนรถประจำมารับดิฉันแทน เพราะเขายังติดประชุมที่บริษัทอยู่ ระหว่างนั่งรถมานั้นเรื่องประเด็นนี้ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลาว่าดิฉันจะหาช่องทางได้อย่างไร ก็พอดีผ่านละแวกที่มีโรงแรมประเภทที่เป็นตัวเลข อย่าง 69 89 อะไรประมาณนี้
“นี่คำปันทำไมแถวนี้มีโรงแรมยังงี้เยอะจัง บ้าหรือเปล่านี่ โรงแรม 69 งี้ ใครจะมาพักกันนี่”

“คือ..เอ่อ..มันก็เป็นพวกม่านรูดนี่แหละครับ แต่ถูกหน่อย แล้วโรงแรมอย่างงี้แหละครับที่มีขายบริการด้วยแหละครับ”
“ขายบริการ..ขายบริการอะไรหรือ โรงแรมนี่”
“ก็มีพวก..เออ..พวกอีตัว ขายตัวแหละครับ..”
“ตายแล้ว..ทำไมคำปันรู้ดีนักนี่..อย่าบอกนะว่าเคยมาเที่ยวนะ..ระวังให้ดีเถอะจะติดโรคเอา..เอ ถ้างั้นก็เป็นพวกกะหรี่น่ะสิ”
ดิฉันเริ่มใช้คำพูดที่ตรงขึ้น ในขณะที่ใจเต้นขึ้นมาทันทีที่มาได้ยินเรื่องที่กำลังสนใจพอดี
“ก็..ก็..ก็เคยมาเหมือนกันครับแต่นานแล้วล่ะครับ ก็ใช่ครับ พวกกะหรี่ แต่ราคาถูกหน่อยครับ ถ้าพวกมีเงินหน่อยเขาก็ไปเที่ยวพวกอาบอบนวด หรือโรงแรมดีๆหน่อย ก็ตามสภาพแหละครับ..อย่าไปสนใจเลยครับ คุณผู้หญิง”
“นี่คำปัน..พอดีชั้นกำลังทำวิจัยเรื่องนี้อยู่ที่มหาลัย เธอช่วยให้ข้อมูลชั้นหน่อยเถอะนะ..อย่างเป็นต้นว่า..เออ..เค้าขึ้นห้องกันยังไง..ราคาเท่าไร..คนพวกไหนที่มาเที่ยว…อะไรประมาณนี้แหละ..”
…ระหว่างนั่งรถกลับวันนั้นดิฉันจึงได้ข้อมูลมาพอสมควรเชียวล่ะ แบบชั่วคราว แบบค้างคืน หรือไอ้โก คนคุมซ่อง…ล้วนแต่ทำให้ดิฉันใจเต้นไม่เป็นส่ำเชียวล่ะ ตลอดทั้งคืนนั้น จนหลับไปในที่สุด

“โก..ชั้นมาสมัครเป็นไซด์ไลน์..”
“หา..ว่าไงนะ..จะมาสมัครเป็นไซด์ไลน์ คุณแน่ใจเหรอ ว่ากำลังบอกว่าจะเป็นโสเภณี ดูอย่างคุณนี่…..”
“เฮอะ..ชั้นรู้น่าว่าจะทำอะไร..ชั้นเป็นแม่บ้าน…ต้องเลี้ยงลูก มันผิดเหรอที่จะหาเงินเลี้ยงลูกน่ะ ..รับมั้ยล่ะ..”
ดิฉันแต่งหน้าจัดซะหน่อยเพื่ออำพรางหน้าจริง แค่นี่ก็ไม่มีใครจำดิฉันได้แน่ แต่โกนี่ก็ตาแหลมไม่เบา ที่ดูเนื้อตัวดิฉันแล้วคงจะพอรู้ล่ะ ว่าดิฉันไม่น่าจะเป็นมืออาชีพมาก่อน โกมองดิฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เดินมองรอบตัวดิฉัน มองอย่างไม่เกรงใจ จนดิฉันแอบเขินอยู่เหมือนกัน
“หุ่นดีนี่ อายุมากไปนิดนะ แต่ก็มีลูกค้าชอบแบบนี่เหมือนกันนะ พวกแม่บ้านนี่ รู้งานดี …เอ..คุณเป็นตำรวจหรือเปล่านี่..ชักไม่แน่ใจแล้ว”
“นี่..โก..ชั้นมาสมัครเป็นอีตัว..ชัดมั้ย..ค่าตัวเท่าไร แบ่งกันเท่าไรว่ามา..”
นี่ดิฉันพูดอะไรออกไปนี่ ผู้ดี หญิงสูงศักดิ์ มีหน้าที่การงาน กำลังพูดกับใครก็ไม่รู้ ว่าจะมาเป็น กะหรี่ ด้วยสำเนียงแปร่งๆ ห้วนๆ อย่างที่ไม่เคยพูดมาก่อน
“โอเค พูดง่ายดี ครึ่งๆ แล้วแต่ลูกค้า ว่ามีเงินมั้ย แล้วอั๊วจะบอกเอง…แต่อั้วต้องลองก่อนว่าของแท้หรือเปล่า..”
“อย่ามาตลกน่า..โก…”
ดิฉันกะแล้วว่าโกจะต้องมาแนวนี้ พวกขอพิสูจน์นี่

“โก..แขกมา” เสียงเด็กรูดม่านวิ่งมาบอก โก ทันเวลาพอดี
“เหมาะเลย..คุณ ไปลองงานแรกเลย นี่แหละสเป็กมันเลย ว่าแต่ว่าครบทุกอย่างนะ..”
ดิฉันงงอยู่พักหนึ่ง ว่าอะไร..ครบทุกอย่าง ก็นึกถึงที่คำปันเล่าให้ฟังว่า ทั้งเอา ทั้งอม ดิฉันก็เลยพยักหน้าให้
“ดี..ตามมา” โกเรียกเด็กสาวมาอีกสองคน ส่วนดิฉันก็เดินตามไปด้วยใจระทึก นี่ดิฉันกำลังทำอะไรอยู่นี่ กำลังจะเป็นกะหรี่ชั้นต่ำหรือนี่ แล้วดิฉันกำลังจะเดินไปให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้เลือก เลือกว่าจะเอาดิฉันหรือเปล่า อะไรที่ทำให้ดิฉันทำไปได้ขนาดนี้นี่

Add your comment

Your email address will not be published.