เรื่องเสียว เสียว แบล๊กเมล์..เลือกไม่ได้,“คุณแบมคะ คอมพ์ที่บ้านของคุณ ให้พี่กมลไปดูให้ก็ได้นะคะ พี่กมลแกเก่งทางนี้ค่ะ”
“อ๋อเหรอ ดีๆ แบมกำลังปวดหัวกับคอมพ์ที่บ้านมากๆ เลย นี่ก็ใกล้จะเลือกตั้งแล้ว……………..”,ผมเงยหน้ามอง นักการมืองสาวไฟแรง ตามที่น้องพนักงานของพรรคบอก คุณแบม นักการเมืองสาวที่ผมแอบชอบมานาน หลังจากที่ผมสมัครเข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่ของพรรค ได้เดือนกว่าๆ นี่เอง,“อาทิตย์นี้เลยนะ คุณ เอ่อ กมลใช่ไม๊คะ”
“ครับผมกมล…….”
“อาทิตย์นี้แบมอยู่บ้านนะคะ มาสักกี่โมงดีคะ…”
“เก้าโมงเช้าเลยก็ได้ครับ…….”
“สิบโมงดีกว่า แบมอยากตื่นสายๆ มั่ง ตกลงนะคะ”,ผมมองร่างอวบขาว เดินลับตาไปขึ้นรถประจำตำแหน่ง ออกจากสำนักงานไป แล้วก็ต้องชะงักกึก.เมื่อน้องในสำนักงานแซว,” ไงพี่กมล มองตาค้างเชียวนะ เดี๋ยวก็เหมือนหมาเห็นยานอวกาศหรอก….”
“ก็เธอสวยน่ารัก นี่นา ตัวจริงสวยกว่าในโทรทัศน์เป็นร้อยๆ เท่าเลย……….”,จนถึงวันอาทิตย์ ผมขับรถมาตามแผนที่ที่ได้รับ มาจอดที่บ้านหลังใหญ่ กำแพงสีขาวนวล ผมจอดรถข้างนอกแล้วกดกริ่งเรียก สักพักนึงมีเด็กคนงานในบ้านออกมาสอบถาม และเปิดให้เข้าไปข้างใน เพราะคุณแบมสั่งเอาไว้แล้ว,“คุณแบมท่านให้คุณขึ้นไปที่ห้อง ได้เลยค่ะ แต่ตัวท่านออกไปธุระข้างนอก บ่ายถึงจะกลับมาค่ะ เดี๋ยวจะพาไปนะคะ”,สิ้นคำเด็กสาวรับใช้พาผมเดินเข้าไปยังตัวบ้าน มองมองไปรอบๆ บ้าน มีสระว่ายน้ำ มีสวนที่จัดไว้อย่างสวยงาม ผมพูดกับเด็กรับใช้,“บ้านนี่สวยมากเลยนะครับ แล้ว………”
“ปรกติเมื่อก่อนคุณท่านอยู่อีกบ้านนึงค่ะ ตอนหลังย้านมาอยู่ที่นี่ต่างหาก”,ผมเดินเข้าไปถึงห้องของนักการเมืองสาว ห้องหับจัดไว้เป็นอย่างดี ผมลงมือดูคอมพ์ว่ามันเป็นอะไร สักพักเด็กสาวก็เอาน้ำและของทานเล่นมาเสริฟ ผมขอกาแฟแก้วนึง แก้ง่วง จากนั้นผมก็นั่งทำคอมพ์ไปเรื่อยๆ พอเด็กสาวขอตัวไปทำงานอื่น ผมก็เดินสำรวจรอบๆ ห้อง,ในห้องน้ำ และไม่รู้ว่าเป็นโชคของผมหรืออย่างไร ในตระกร้าหวายภายในห้องน้ำ ผมเห็นกางเกงในสีขาวนวล และเสื้อในอีกหนึ่ง ผมลังเลอยู่สักพัก แต่มือไวกว่าความคิด ผมก้มลงหยิบกางเกงในตัวนั้นขึ้นมา บอกตามตรง ผมเคยแอนตี้พวกที่ขโมยกางเกงในสาว หรือทำกามกิจใดๆกับกางเกงในผู้หญิง แต่คราวนี้เหมือนผีห่าซาตาน มันดลใจให้ผมยกกางเกงในจากตระกร้านั้นสูดดม,ผมนึกเอาว่ามันคงเป็นของคุณแบมเจ้าของห้องนั่น กลิ่นหอมหวลอบอวล คราบขาวๆ จางๆ ยังติดอยู่ กลิ่นที่มันหอมติดจมูก บอกไม่ได้ว่ามันมีกลิ่นยังไง แต่ดมแล้วก็อยากดมอีก,ผมเองกลัวว่าเด็กรับใช้จะเข้ามาเห็น เลยสูดดมอีกทีและวางเอาไว้อย่างเดิม กลับมานั่งลงโปรแกรม แต่ในใจกระวนกระวายสิ้นดี เนื่องด้วยยิ่งคิดยิ่งอยากจะดมอีกและผมก็ทนไม่ไหวเดินเข้าไปในห้องน้ำ หยิบมันขึ้นมาอีกครั้งนึง,แต่คราวนี้ผมลองเปิดลิ้นชักต่างๆ ดูเรื่อยเปื่อยๆ จนถึงลิ้นชักล่างสุด ผมสังเกตเห็น วัตถุชิ้นนึง และอีกชิ้น และอีกชิ้น มันทั้งสามแตกต่างกันที่ลักษณะภายนอก สีก็แตกต่างกัน แต่ที่มันเหมือนกันก็คือ…,เจ้าสิ่งนั้นมันคือ ไวเบรเตอร์ !!!,มันมีลักษณะที่แตกต่างกันออกไปทั้งสามอัน ถ้าตาผมไม่ฝาดไป ผมเห็นอันนึงมีคราบบางๆ ติดอยู่ด้วย… ดูเหมือนเจ้าของจะไม่ได้ทำความสะอาดมันก่อนเก็บ,นั่นสิ ใครล่ะที่ใช้มัน ,ผมคิดๆ และแน่ใจด้วยว่า มีคนๆ เดียวเท่านั้นที่ใช้เจ้าสิ่งนี้ และเป็นคนๆ เดียวกับเจ้าของห้องนี้ด้วย อย่างไม่ลังเล ผมยกมันขึ้นมาสูดดม ตรงบริเวณคราบดวงๆ นั้น,อืม……..ผมเพริดอารมณ์ไปกับมันอย่างช่วยไม่ได้,ตอนนั้นผมคิดอะไรได้อย่างนึง และไม่คิดว่า มันจะนำผมไปพบกับอะไรที่คาดไม่ถึงในกาลต่อมา,ข้างๆ โต๊ะคอมพ์มีกล่องใส่บางสิ่งเอาไว้ ผมก็หยิบเปิดออกดู ก็เห็นเจ้าอุปกรณ์แบบเดียวกัน แต่อันนี้จะดูมีปุ่มปม มากกว่าอันอื่นๆที่อยู่ ในห้องน้ำ,และอันนี้ดูเหมือนว่า มันจะเพิ่งผ่านการใช้งานได้ไม่ถึง 24 ชั่วโมงนี่เอง !,ผมหยิบโทรศัพท์ออกมา และถ่ายไปรอบๆ ห้อง รูปต่างๆ ของเจ้าของห้อง และเจ้าสิ่งที่ว่านี้ด้วย ผมถ่ายเก็บเอาไว้ทุกซอกทุกมุม แล้วก็กลับไปนั่งลงโปรแกรมต่อ…,เด็กรับใช้เรียกให้ผมลงไปกินอาหารว่างตอนเที่ยงกว่า จากนั้นผมก็กลับขึ้นมาทำงานต่อ จนบ่ายสอง เสียงใสๆ ก็ดังขึ้นที่ด้านหลัง,“เป็นยังไงบ้างคะ คุณกมล……”
“อ้อ คุณแบม ..เรียบร้อยครับ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว….”
“ทานอะไรหรือยังคะ..”
“ครับ เรียบร้อยแล้วครับ”,ผมลอบมองเรือนร่างของหญิงสาวร่างใหญ่ นักการเมืองชื่อดัง วันนี้เธอใส่กางเกงยืดสามส่วนหลากสี เสื้อยืดคอกลมกว้าง เธอแต่งตัวดูน่ารักอ่อนวัย แตกต่างกับชุดสูท ที่เธอใส่เวลาทำงานการเมืองมากนักผมแนะนำเธอ เกี่ยวกับการใช้โปรแกรมต่างๆ และรายละเอียดเกี่ยวกับคอมพ์ของเธอที่เสีย เธอนั่งอยู่ด้านข้าง มองไปยังหน้าจอ แต่ผมแอบลอบมองที่คอเสื้ออันกว้างของเธอ หน้าอกใหญ่อวบ สีขาวนวลน่าลูบไล้ คุณแบมนักการเมืองสาวไม่ได้ระวัง สายตาของผม ที่กำลังชำเลืองอย่างเมามัน พลางจมูกก็สูดกลิ่นหอมของเรือนร่างของคุณแบมตลอดเวลา พลันอารมณ์และตัญหาก็ก่อกำเนิดจนยากที่จะระงับ,ผมล้วงมือหยิบเจ้าเครื่องมือปรนเปรอสวาทของเธอออกมาวางข้างหน้าโต๊ะคอมพ์ ทันทีที่เธอเห็น ก็มีสีหน้าตกใจอย่างที่สุด,“ว้าย?
